هدف از پروتکل SIP ، برقراری ارتباط میان سیستم های چند رسانه ای می باشد. ارتباطی که به کمک پروتکل های RTP/RTCP و SDP صورت می گیرد.
تعریف SIP
SIP بر گرفته از Session Initiation Protocol می باشد که به معنای پروتکل شروع جلسه است. سیپ از کاربردی ترین پروتکل های شبکه مخابرات و ویپ می باشد. یکی از رایج ترین کاربردهای SIP استفاده در مکالمات تلفنی سازمان ها بر بستر ویپ است. بسیاری از مهندسان و متخصصان این حوزه ( فناوری ارتباطات و … ) برای ارائه انواع خدمات شبکه تلفنی همانند عیب یابی سیستم ، بهینه سازی شبکه و … باید آشنایی کاملی با پروتکل SIP داشته باشند.
این پروتکل روی IPv4 و IPv6 قابل اجرا می باشد و امکان استفاده از TCP یا UDP را دارد. سیپ یک پروتکل سیگنالینگ می باشد که به انجام جزئیات جلسات چند رسانه ای نمی پردازد. مؤلفه های اصلی SIP شامل سرورها و عوامل کاربری ( UA ) می باشند. سرورهای سیپ شامل پروکسی سرور ، Redirect Server ، Registrar Server می باشند. پروتکل SIP یک پروتکل متنی می باشد که از متدهایی شبیه پروتکل HTTP استفاده می کند.
عملکرد SIP
با برقراری ارتباط تلفنی عملکرد SIP آغاز می شود. در یک پیام SIP مؤلفه هایی را جهت درخواست مشخص می کند. اطلاعات دیگری همانند در دسترس بودن ، موقعیت مکانی و سایر داده ها و اطلاعات قابل رؤیت خواهند بود. به محض دریافت درخواست ، طرفین این درخواست را تأیید یا رد می کنند. SIP بین دو سیستم کار می کند و از پروتکل های موجود در شبکه به منظور آنالیز و کنترل تماس ها استفاده می کند. به بیان ساده تر عملکرد سیپ اینگونه است که درخواست را از کلاینت دریافت می کند و به کمک سرور به آن درخواست پاسخ می دهد.
پروتکل SIP امکان برقراری ارتباط توسط کامپیوترها و گوشی های همراه را از طریق اینترنت فراهم می نماید. SIP قسمت مهمی از تلفن های اینترنتی می باشد و قابلیت ها و امکانات زیادی را در این تماس ها ایجاد میکند. یکی از این ویژگی ها امکان رایگان بودن مکالمات صوتی و تصویری میان کاربران در نقاط مختلف جهان می باشد.
طراحی SIP به گونه ای انجام شده است که جلسات چند رسانه ای را در لحظه ، میان مجموعه ای از اشخاص ترتیب می دهد. سیستم های تلفنی ، آدرس های عددی دارند و اتصال با شماره گیری این اعداد انجام می شود. اما SIP از آدرس اینترنتی UIP SIP) ) برای ارتباط با مقصد استفاده می کند. زمانی که کاربر با یک گوشی تلفن شماره گیری می کند ، دستگاه تلفن باید تبدیل اعداد و شماره ها را به SIP URL انجام دهد.
کاربرد پروتکل SIP
کاربرد سیپ به طور کلی برای کنترل ارتباطات مولتی مدیا می باشد. کاربردهای دیگر سیپ برای فایل های سرور ، فکس ارسالی به وسطه IP ، ویدئو کنفرانس ، بازی های کامپیوتری آنلاین ، جریان های رسانه ای و پیام رسان های سریع و فوری می باشند. البته این پروتکل به منظور استفاده برای این کاربردها با سایر پروتکل ها همکاری می کند.
SIP Client
یک نوع کلاینت می باشد که برای ارسال درخواست SIP استفاده می شود. SIP Client سه بخش اصلی دارد.
تلفن ها : تلفن ها به منظور یک UAC یا UAS به کار می روند.
Soft phone : PC هایی که امکان نصب Phone را دارا می باشند ، Soft phone گفته می شود. این بخش می تواند درخواست SIP را شروع و به آنها پاسخگویی کند.
Gateway : این بخش امکان مدیریت تماس ها را ایجاد می کند و متداول ترین آنها فرآیند ترجمه میان end-point SIP و انواع مختلف ترمینال های دیگر در یک مکالمه است.
آدرس کاربر در پروتکل SIP
کلاینت های SIP در زمان روشن شدن باید مکان دقیق خود را در SIP Registrar ثبت نمایند. بدین صورت کاربر امکان دریافت تماس های خود را به کمک ترمینال های انتخابی خود دارد بدون اینکه مکان را بررسی کند.
کلاینت SIP با داشتن توانایی ثبت مکان فعلی خود در ثبت کننده ، امکان نگاشت URI بر روی IP فعلی را فراهم می کند. کاربران این امکان را دارند که به واسطه تعدادی کلاینت SIP خود را به آسانی در شبکه موردنظر ثبت کنند. همچنین کاربران می توانند تنظیم کنند که در تایم های مشخصی ، تماس های خود را به کمک یک یا تعدادی ترمینال دریافت کنند.
