نصب و راه اندازی آنتی ویروس تحت شبکه نرم‌افزار آنتی ویروس (به انگلیسی: Anti-Virus) که با نام‌های ویروس‌یاب و ویروس‌کش و ضد بدافزار هم شناخته می‌شود، نرم‌افزاری است که با مشاهده و بررسی محتوای پرونده‌ها به دنبال الگوهای آشنای بدافزار شامل ویروس‌ها یا کرم‌های اینترنتی می‌گردند. در صورت مشاهده این الگوها که به آن امضای ویروس (Virus Signature) گفته می‌شود، از ورود آن به کامپیوتر شما و اجرا شدن‌اش جلوگیری می‌کنند و یا به شما هشدار لازم را می‌دهند و از شما دستور می‌گیرند که آیا فایل را حذف کنند و یا سعی نمایند آن را اصلاح و پاکسازی کنند.

نرم‌افزار آنتی‌ویروس سه وظیفهٔ عمده را انجام می‌دهند:

 ۱. بازرسی یا کشف

۲. تعیین هویت یا شناسایی

۳. آلودگی‌زدایی یا پاکسازی

شرکت‌های سازنده نرم‌افزارهای ضدویروس، با ساخته شدن ویروس‌های جدید، الگوهای نرم‌افزاری آنها را کشف و جمع‌آوری می‌کنند و به همین علت اغلب لازم است تا این نرم‌افزارها هر از چندگاهی به‌روزرسانی (Update) شوند تا الگوهای جدید ویروسها را دریافت کنند.

ویروس‌های رایانه‌ای برنامه‌هایی دارای درجه‌ای از هوشمندی هستند و روش‌های بسیاری وجود دارد که توسط آن‌ها اطلاعاتی از رایانهٔ شما به نویسندهٔ ویروس یا افراد سودجوی دیگر ارسال شود. به‌عنوان مثال، شما در حال نگاه کردن به یک فیلم روی اینترنت هستید، یا در حال خواندن یک نامه و بسیاری کارهای عادی دیگر… و بدون آنکه بدانید در همان زمان به ویروسی اجازه داده‌اید تا کامپیوتر شما را بررسی و تحلیل کند.

بسیاری از اوقات هنگامی که شما آنها را شناسایی می‌کنید و از بین می‌برید، خبر ندارید که ویروس برای ورود مجدد و فعال شدن در کامپیوتر شما قبلاً چارهٔ لازم را اندیشیده است و راه‌های دیگری (Backdoors) برای حمله مجدد به رایانه یا شبکه رایانه‌ای شما ایجاد کرده است.

برای دریافت مشاوره و خدمات شبکه با کارشناسان ما تماس بگیرید.

نصب و راه اندازی آنتی ویروس تحت شبکه با هدف افزایش امنیت سیستم در مقابل نفوذ انواع ویروس ها ، کرم های کامپیوتری ، تروجان ها و … انجام می شود.

ضرورت نصب آنتی ویروس تحت شبکه

همه ی کاربران سیستم های رایانه ای به منظور افزایش امنیت سیستم های خود ، به نصب آنتی ویروس نیاز دارند. نصب آنتی ویروس از آلوده شدن داده ها و اطلاعات شما ممانعت به عمل می آورد. شرکت های ارائه دهنده آنتی ویروس ، همواره در حال طراحی آنتی ویروس های جدیدتر با سطح امنیتی بالاتری هستند و ورژن های قبلی خود را به روزرسانی می کنند.

این شرکت ها با ارائه آنتی ویروس های جدیدتر موجب کاهش بسیاری از خطرهایی که حوزه IT را تهدید می کنند ، می گردند. در شبکه های بزرگ ، نصب آنتی ویروس توسط شرکت های ارائه دهنده خدمات شبکه انجام می شود. نصب آنتی ویروس حتی برای گوشی های موبایل نیز ضرورت دارد.

مزایای نصب و راه اندازی آنتی ویروس تحت شبکه

محافظت از داده ها و منابع اطلاعاتی شبکه ، یکی از اصلی ترین مزایای آنتی ویروس می باشد. آنتی ویروس ها از لایه های گوناگونی تشکیل شده اند که به طور هوشمندانه ای طراحی گردیده اند و به عنوان یکی از ابزارهای امنیتی شبکه ها به حساب می آیند.

مزیت دیگر آنتی ویروس ، ممانعت از گسترش تروجان ها در سطح شبکه می باشد. اگر یکی از سیستم های شبکه درگیر تروجان شود ، امکان آلوده شدن تمامی فایل ها و منابع مشترک شبکه وجود دارد. با نصب و راه اندازی آنتی ویروس تحت شبکه از سرورهایی که منابع اطلاعاتی مشترک را نگهداری می کنند ، مراقبت می شود و تروجان ها مجالی برای انتشار پیدا نمی کنند.

تفاوت آنتی ویروس خانگی و تحت شبکه

اساسی ترین تفاوتی که میان آنتی ویروس خانگی و آنتی ویروس تحت شبکه وجود دارد ، قابلیت های اضافه و کاربردی تری است که در آنتی ویروس های شبکه موجود است. آنتی ویروس خانگی برای یک کاربر قابل استفاده است. اما آنتی ویروس شبکه برای تمامی کاربران شبکه قابل استفاده است. چند کاربره بودن ، توسعه پذیری ، سازگاری با سیستم عامل های سرور و … از قابلیت های اضافی آنتی ویروس های شبکه می باشند.

راه‌های مختلفی برای ورود ویروس‌ها به رایانهٔ شما وجود دارد، مانند فلاپی‌دیسک‌ها، لوح‌های فشرده، مشاهدهٔ وب‌گاه، دریافت رایانامه (Email) آلوده، اجرای فایل‌های دریافت‌شده از اینترنت و غیره؛ بنابراین لازم است که تمامی این موارد به هنگام استفاده مورد کنترل یک نرم‌افزار ضدویروس قرار گیرد. به بیان دیگر هنگامی که می‌خواهید برنامه‌ای را از روی یک لوح فشرده اجرا کنید و یا نامه‌ای را باز کنید باید آنها را توسط یک نرم‌افزار ضدویروس وارسی کنید.

فراموش نکنید که شما همواره مراقب منزل خود هستید و دقت می‌کنید که در منزل و پنجره‌ها هنگام شب یا هنگامی که در منزل نیستید، باز نباشند. به همین ترتیب باید همواره وضعیت قسمت‌های مختلف کامپیوتر خود را کنترل کنید. اینکه اندازه فایلهای شما عادی باشد یا نه، اینکه مثلاً فایل جدیدی به کامپیوتر شما اضافه نشده باشد و بسیاری موارد دیگر که بتدریج می‌توانید آنها را یاد بگیرید. اما یک نرم‌افزار ضدویروس بسادگی می‌تواند هر موقع که شما اراده کنید تمام سیستم شما را کنترل کند و شما را از عدم وجود ویروس در کامپیوتر مطمئن سازد.

همان‌طور که برای هر محصولی (چه نرم‌افزاری و چه سخت‌افزاری) آزمون‌هایی وجود دارد که کیفیت و شایستگی آن را تعیین می‌کند، چنین سنجش‌هایی برای یک نرم‌افزار ضد ویروس هم وجود دارد. یکی از آزمون‌ها با نام آزمون DURCH شناخته می‌شود که نام آن سرواژه‌ای است که از حروف ابتدایی بخش‌های پنچگانهٔ این آزمون تشکیل شده‌اند. بنابر آزمون DURCH یک نرم‌افزار ضدویروس مناسب باید بتواند به نیازهای زیر پاسخ دهد:

  1. آزمون درخواست (Demand): باید بتواند هنگامی که می‌خواهید به یک پرونده یا صفحهٔ اینترنتی یا یک رایانامه دسترسی یابید، آن را بررسی کند.
  2. آزمون به‌روزرسانی (Update): به این معنی که نرم‌افزار باید بتواند در بازه‌های زمانی مشخص بانک اطلاعاتی خود که شامل امضای ویروس‌ها است را بروز کند.
  3. آزمون واکنش (Respond): اینکه نرم‌افزار بتواند تمامی رفتارهای منطقی در برخورد با یک ویروس را از خود نشان دهد. پروندهٔ آلوده را دوباره‌سازی و تمیز کند و یا آن را حذف نماید.
  4. آزمون وارسی (Check): باید بتواند تمام فایلها از نوع مختلف که می‌توانند محلی برای پنهان شدن ویروس باشند را کنترل کند.
  5. آزمون اکتشاف (Heuristics): به این معنی که نرم‌افزار باید با وجود نداشتن الگوی همهٔ ویروسها، بتواند خطر و احتمال وجود ویروس را تشخیص دهد. این رفتار نیازمند هوشمندی نسبی نرم‌افزار و استفادهٔ آن از روش‌های اکتشافی است.