سرویس هایی با عنوان نرم افزارهایی که بر روی سیستم عامل لینوکس نصب هستند، توسط اسکریپت هایی با نام rc,d  هستند، که انها در مسیر /etc واقع شده اند، مدیریت می شوند.

سرویس هایی که ما بر روس سرور های لینوکس نصب و اکتیو ( فعال ) میکنیم، طوری تنظیم میشوند که هنگام بوت شدن سرور ( روشن شدن ) خود به خود اجرا میشوند ( همانند استارت آپ Startup ویندوز ) که این عمل را میتوان با دستور chkconfig انجام داد.

هر یک از این سرویس های دارای یک سطح ( runlevel ) اجرایی می باشد، این سطح اجرایی در زمانی که سرور بوت میشود به سرویس مورد نظر داده میشود، تا به یک نرم افزار خاص اجازه اجرا شدن در یک سطح مورد نظر و خاص، بدهد.

نحوه کار کردن با این نوع اسکریپت های rc.d و همچنین سطح اجرایی runlevel ها خارج از بحث این مقاله می باشد، اما سعی بر آن است که توضیحات کامل تری را در مقاله بعدی بازگو کنیم.

حالا نوبت آن است که با شناخت مفهوم سرویس ها در لینوکس به سراغ مرحله بعدی برویم که این مرحله نصب کردن تک تک سرویس ها یا نرم افزار ها بر روی سیستم عامل لینوکس و همپنین تنظیمات پیکربندی آنها می باشد.

پیکرندی تمامی سرویس ها معمولا یا از طریق دستورات منحصر همان نرم افزار است یا از طریق بوجود اوردن تغییرات در پرونده های پیکربندی و تنظیمات آن سرویس یا نرم افزار است، که در بیشتر مواقع باید از روش دوم یعنی دستکاری در فایل های پیکربندی با استفاده از نرم افزار ویرایشگر متنی با نام های nano و یا vi استفاده کنیم، این کار بسیار راحت و معمول است.

سرویس‌ها به عنوان نرم افزارهایی که روی لینوکس نصب هستند، توسط اسکریپت‌هایی با عنوان rc.d که در مسیر /etc واقع شدند، مدیریت می‌شوند. سرویس‌هایی که ما روی سرورِ خود نصب و فعال می‌کنیم، باید طوری تنظیم شوند که در زمان بالا آمدن (روشن شدن) سرور خود به خود اجرا شوند. که این کار را می‌توانیم با استفاده از دستور chkconfig انجام دهیم.

هر سرویس دارای یک سطح اجرایی یا runlevel هم است. این سطح اجرایی در زمانی که سرور روشن می‌شود به سرویس مورد نظر داده می‌شود تا آن نرم افزار بتواند تحت آن سطح اجرایی اجرا گردد و کارهایی که وظیفه‌اش است را انجام دهد. بحث طریقۀ کار کردن با اسکریپت‌های rc.d و همچنین runlevel ها خارج از بحث این نوشته است. ولی توضیحات کامل را در مقالات بعدی خواهید خواند.

اما الان باید آماده باشید که با شناخت مفهوم سرویس در لینوکس به سراغ مرحلۀ بعدی بروید که نصب کردن تک تک سرویس‌ها یا نرم افزارها روی سرور لینوکس و همچنین پیکربندیِ آنها است. پیکربندی سرویس‌ها هم معمولاً یا از طریق دستوراتی است که مخصوص همان نرم افزار است. یا از طریق دست کاری در پرونده‌های پیکربندی و تنظیمات آن سرویس است که در بیشتر مواقع باید از این روش و با استفاده از یک ویرایشگر متنی مثل nano یا vi استفاده کنیم، که کاری راحت و لذت بخش است.